Vissalade van Zeeduivel

Afbeelding: De zeeduivel is niet moeders mooiste.

Het recept voor salpicon de rape, vissalade van zeeduivel

Ingrediënten voor 10 personen:

-1 zeeduivel van 4,5 kilo
-½ kilo ongepelde grote gambas of langoustines
-1 of 2 grote uien, heel fijn gesnipperd
-1 rode paprika, fijn gesnipperd,
-2 grote tomaten, in kleine stukjes gesneden
-Voor de vinaigrette: azijn, citroensap en olijfolie, zout en peper.

Kook de grote garnalen gedurende één minuut en gooi ze daarna in een pan met koud water, ijsklontjes en zout. Door ze te laten schrikken zijn ze makkelijker te pellen.

Kook de zeeduivel totdat hij gaar is en laat hem koud worden. Pel de garnalen en snij de zeeduivel in stukjes en verwijder de graten.

Snij de garnalen in kleine stukjes. Gooi alles bij elkaar in een kom en roer het goed door elkaar.
Maak een vinaigrette van de azijn, citroensap en olijfolie, zout en peper, eventueel aangevuld met wat gehakte peterselie. De salade kan hiermee in de keuken, of op het bord worden aangemaakt.

In de serie ”80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft”, deel 26 "Verstrooidheid":

Het kerstmaal op 25 december is in Spanje de belangrijkste maaltijd. Kosten nog moeite worden gespaard om er een feest van te maken. De prijzen van vooral de vis en de schaal- en schelpdieren, de marisco, stijgen in de week voor kerstmis tot grote hoogte. Daarom werd de zeeduivel door mijn vrouw Plof, en haar zus, die we voor het gemak maar Ploef zullen noemen, al een week van te voren op de vismarkt van La Coruña gekocht en diepgevroren. Van de vis zou een salpicon, een vissalade worden gemaakt, die als voorgerecht moest dienen. Voor ons zeeduveltje betaalden we 22 euro per kilo, hij woog ongeveer 4,5 kilo, en kwam op totaal 96 euro.

Zeeduivel is een van mijn lievelingsgerechten, niet als salpicon, maar gewoon gebakken in olijfolie. Het vlees is stevig en heeft veel smaak. Salpicon is eigenlijk een restgerecht. Het wordt gemaakt van resten vis en garnalen die zijn over is gebleven. Ik vond het daarom geen goede keuze, maar wilde niet met Plof en Ploef in discussie.

Van de 4,5 kilo vis hielden we na het schoonmaken misschien nog 1 kilo vlees over. De lever schijnt in Japan een delicatesse te zijn, maar die werd door ons viswijf in de vuilnisbak gemieterd.

Toen de salpicon gisteren op tafel kwam waren de verwachtingen hoog gespannen. Gelukkig is daar oom Alberto die nooit een blad voor de mond neemt. "Deze salpicon is veel te droog", riep hij meteen. Heb je azijn en olijfolie, Ploef? Ach, Ploef liep rood aan, ze was de dressing vergeten.
Het is mij een raadsel hoe dat kan als je zoveel geld voor een vis uitgeeft. Die Ploef was flink in de war.

Zouden de Spaanse soldaten bij het laden van de kanonnen in de Tachtigjarige Oorlog ook niet eens het buskruit zijn vergeten? Vast!

Sinterklaas mag blijven

Foto: mijn Sinterklaascadeautjes liggen nog steeds feestelijk op een stapel in de kamer.

-“Je laatste blogje was een beetje melig”, zo vertrouwde mevrouw V. mij toe. “Bovendien heeft zo’n Sinterklaasblogje als nadeel dat er meteen weer een ander blogje over heen moet, … als Sint Nicolaas weer weg is”, zei ze..

Nou moe, dacht ik, “er over heen moeten”, dat vind ik een ongepaste uitdrukking. Bovendien, ik ben toch geen kruidenier die op maandag 7 december meteen alle Sinterklaasversiering uit de etalage haalt en daar meteen de kerstdecoratie voor in de plaats doet.

Moet ik soms rekening te houden met de Nederlandse autistische kinderen, die in onbalans raken als Sinterklaas niet precies op 6 december om 17:00 uur vertrekt? Lezen autistische kinderen blogs?

Ik wil graag nog even nagenieten van dat grote Klaasorgasme. De Sint mag best even in Nederland blijven. De Spaanse situatie is op het ogenblik ook niet zo rooskleurig. De werkloosheid bedraagt nog steeds 18 procent en Zapatero ziet de goedheiligman liever niet terugkomen. Iedereen in Spanje weet dat het leger Zwarte Pieten inmiddels voor 95 procent bestaat uit illegale bootvluchtelingen. Hoe langer deze vanuit de Nederlandse portemonnees gevoed worden, hoe beter.

Ondertussen vindt mevrouw V. mijn blog wel te moeilijk voor de gemiddelde Nederlander. Dan weer te moeilijk dan weer te melig, wat wil ze nou?

Ik kijk uit het raam. Ja hoor, daar zie ik hem, de ouwe man, licht vooroverleunend op zijn schimmel, handig manoeuvrerend op het dak van de overburen. Hij zwaait naar mij. Zijn wijsvinger gaat eerst naar zijn borst, dan naar de grond. “Ik blijf”, zo gebaart hij. Ik steek mijn duim omhoog. Hij glimlacht en verdwijnt vervolgens in de nacht.

Sinterklaas blijft nog even. Het paard staat meest op stal met een heleboel hooi. De Pieten zijn in de deeltijd-WW. De Kerstman is er al, maar die komt niet overdag aan met een boot, maar 's nachts in een slee. Het afscheid van de Kerstman wordt gevierd op 6 januari om 18:00 uur. Dan zetten we Sint er gewoon naast. Die krijgt een lift. De Pieten gaan precies om dezelfde tijd in de TGV. Alles in één keer opgelost.

Niets in de Spaanse schoen

Afbeelding: Modieuze Spaanse soldaten op 5 december. De militairen gingen zelfs in de winterkou gekleed in een legging over straat.

In de serie ”80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft”, deel 25: "Niets in de Spaanse schoen".

Ook tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd in Nederland het Sinterklaasfeest gevierd. De Spaanse soldaten zetten tachtig jaar lang vol verwachting op Sinterklaasavond hun schoen. Natuurlijk waren hun schoenen op 5 december nog net zo leeg als de dag tevoren.

De Spanjaarden hadden het hier maar moeilijk mee. Ver van huis en dan ook nog geen cadeautje van Sint Nicolaas, die nota bene net als zij, uit Spanje was gekomen. In de winterkou vochten ze zich suf voor het katholieke geloof, maar werden door hun eigen heiligen vergeten. Dat had natuurlijk een demoraliserend effect. Na tachtig jaar hielden ze het voor gezien en lieten zich in de zak van Sinterklaas terug vervoeren naar Spanje.

In de serie "80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft" verschenen eerder:

1. Gebrek aan eensgezindheid
2. El desayuno
3. La comida
4. La siesta
5. La merienda
6. La cena
7. Gebrek aan kennis van de eigen taal
8. Gebrek aan leuke creatieve ideeën
9. Corruptie
10. Geen beslissingen durven nemen
11. Ondeskundig liegen
12. Grootheidswaanzin
13. Luiheid
14. Domheid
15. Bedriegen
16. De Barbeknoei
17. Slecht mikken
18. Traagheid in besluitvorming
19. Geen Sinterklaas
20. Bijgeloof
21. Slechte rekenkennis
22. Gebrek aan humor
23. Geen gevoel voor afstand
24. Overdreven aandacht voor Iberische ham