Samenzweringstheorietjes

In de serie “80 redenen waarom de Spanjaarden de Tachtigjarige Oorlog verloren hebben” :
Reden 1: gebrek aan eensgezindheid.

Op de foto: Lord Mountbatten

Gebrek aan eensgezindheid is de Spanjaarden niet vreemd (zie ook mijn blogje voor of tegen de vrijheid).
De verdeeldheid in de Spaanse politiek wordt ook wel aangeduid met “la crispación”, dat in het Nederlands vertaald kan worden met verkramping.
Het Spaanse koningshuis is sinds de val van Franco een van de weinige krachten geweest die leek te werken aan de eenheid van Spanje. Helaas voor de monarchen ligt het koningshuis het laatste jaar nogal onder vuur. Nationalisten vinden de koning een symbool voor de centraliserende macht van Madrid. Natuurlijk klopt dat. Het zijn de Reyes Católicos die van Spanje één land hebben gemaakt. Rechts Spanje vindt de koning te links, want hij lijkt beter met de socialisten te kunnen opschieten dan met de rechtervleugel van de politiek.
Links Spanje zag de koning jarenlang als degene die na de dood van Franco succesvol had bemiddeld tussen de fascisten en de nieuwe democraten, en daarmee een drijvende kracht achter de moderne Spaanse democratie was. Maar dit krediet heeft de koning inmiddels verteerd en nieuw links ziet de monarchie als een geldverslindend relikwie uit vroeger tijden.
Daar komt nog bij dat Juan Carlos in zijn jongere jaren een bon vivant was, die er - volgens geruchten - wat buitenechtelijke relaties op na hield. Door het volk wordt hij omschreven als “cachondo”, oftewel ondeugend. Vroeger werd hem dat niet aangerekend (ondeugd wordt door veel Spanjaarden juist als een positieve eigenschap beschouwd), maar tegenwoordig werkt het in zijn nadeel.
Nu circuleert in Spanje in linkse kringen het verhaal dat het incident met Hugo Cháves geheel doorgestoken kaart was. De koning zou expres het conflict met Chaves hebben gezocht. Door de aanvaring met de Spaanse koning verloor de Venezuelaanse president tenslotte zoveel stemmen dat hij de verkiezingen verloor.
Dit veronderstelt een band tussen het Huis van Bourbon en de regering Bush.
Die banden waren er vroeger wel. Lord Louis Mountbatten was een neef van de koning en reisde begin jaren ’70 Washington om daar met president Nixon te onderhandelen over Amerikaanse steun aan het Spaanse vorstenhuis. Diezelfde Lord Mountbatten zou voor de CIA hebben gewerkt en werd in 1979 vermoord door een bomaanslag van de IRA. De IRA zou weer banden hebben met ETA.

Nu begin ik een beetje op Willem Oltmans te lijken, dus ik zet er hier een punt achter.