afbeelding: het plan van Filips II voor een olijfoliepijpleiding naar Zuid-NederlandIn de serie ”80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft”, deel 23: "Geen gevoel voor afstand".
Spanjaarden zijn uitgesproken luiaards, dat mag de vaste bezoekers van dit blog zo ondertussen wel bekend zijn. Te lui om op te staan, te lui om een beetje te werken, te lui om naar de stembus te gaan. Omdat ze de laatste jaren ook te lui zijn om huizen te kopen verkeert Spanje nu in een grotere crisis dan welk land ook in West-Europa. Vraag een Spanjaard hoe ver het is naar dichtstbijzijnde toeristeninformatie en hij zal u waarschijnlijk antwoorden dat u tenminste vijftien minuten moet lopen. Daar zal hij dan onmiddellijk aan toevoegen dat u beter met de auto kunt gaan.
Vanzelfsprekend zijn Spanjaarden ook te lui om te lopen. Deel daarom het aantal minuten door drie. In de meeste gevallen kunt u uw auto laten staan en bent u binnen vijf minuten bij de Spaanse VVV.
Maar behalve luiheid schuilt er nog iets anders achter die verkeerde raadgevingen aan verdwaalde toeristen. Spanjaarden hebben geen gevoel voor afstand. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog dacht menig soldaat dat die Lage Landen ergens lagen waar de Spaanse hoogvlakten op hielden. Daar verslikten ze zich ernstig in. De Nederlanden bleken ver weg in het koude hoge Noorden te liggen. Dit maakte de Tachtigjarige Oorlog voor de Spanjaarden niet alleen een koud, maar ook een heel duur avontuur. Voorraden voor de Spaanse troepen moesten duizenden kilometers afleggen, met alle gevolgen van dien. Tomaatjes en sinaasappeltjes bedorven onderweg, de wijn klotste teveel in de vaten en de Spaanse vis bedierf. De paella en zarzuela met smaakten naar niets met Hollandse kabeljauw en garnalen.
Filips II overwoog nog even een olijfolie-pijpleiding aan te leggen vanuit Catalunya, maar dit idee werd al weer snel losgelaten omdat de Fransen natuurlijk niet te vertrouwen waren en een leiding over de zeebodem net zo ambitieus als het aanleggen van een metro in het centrum van Amsterdam.
Als u deze zomer in Amsterdam een Spaanse automobilist tegen het lijf loopt die u de weg vraagt, vermenigvuldig dan de afstand met drie en zeg hem dat hij beter kan gaan lopen. Waarschijnlijk heeft u nog gelijk ook.
2 opmerkingen:
Vroeger was ik er ook van overtuigd dat Spanjaarden immens lui waren, en het woord "mañana" heeft zich wereldwijd uitgebreid tot allesomvattende proporties. Ik heb overigens ook gelezen dat de "hidalgo" (hijo de alguien) inderdaad eeuwenlang heeft geteerd op de schatten uit Peru, alle inspanningen van Piet Heyn ten spijt.
Toch heb ik wat het heden betreft, mijn twijfels over die veralgemening als zou "de Spanjaard" (een overigens niet helemaal sluitend begrip) in weze lui zijn. Zo heb ik nog steeds niet begrepen op welke wijze zij door de wekelijkse dag geraken. In een internationaal competitieve markt moet Spanje gewoon mee. Alleszins heb ik ervaren dat in mijn bedrijfstak, de internationale scheepvaart, de spaanse makelaars er lange dagen op na houden... Misschien heb ik het bij het verkeerde einde, en laat ik me een rad voor de ogen draaien. Wie weet. Het zou niet de eerste keer zijn...
Beste Pablo,
Ik schep een groot genoegen in het bevestigen van vooroordelen over Spanjaarden. Soms werken ze veel harder dan wij in het Noorden.
Ik denk dat je de ironie wel kunt vatten? Trouwens: schepen worden in Noord-Europa beter onderhouden dan in Zuid-Europa, dacht ik zo.
Een reactie posten