Oudejaarsavond in La Coruña

Afbeelding: keuze uit cotillón Velazques, of cotillón Astro.

Plotseling moest mijn Opzetzoon een kostuum. In het dagelijks leven gaat hij gekleed zoals de gemiddelde Europese tiener, vanzelfsprekend smakeloos, in een merk-t-shirt, jack met capuchon, en sportschoenen volgens de laatste sportschoenmode. Vanwaar die plotselinge interesse in een pak?
Inmiddels heeft hij de leeftijd bereikt dat hij voor een volwassene door kan gaan. Op zijn kin groeit stevig baardhaar, dat hij trots laat staan. Het leven van onze vijftienjarige draait eigenlijk maar om één ding: stappen. In Spanje bestaan er twee hoofdvormen van stappen. De eerste is het botellon, dat ik al eens omschreven heb in een ander blogje .
De tweede vorm is die van de kroegentocht. Degenen die zich van het proletariaat willen onderscheiden kiezen voor de laatste optie. Hoe meer geld je hebt, des te duurder zijn de bars die je bezoekt. Op Oudejaarsavond kom je die bars alleen binnen als je enigszins gekleed bent. Vandaar dat onze Opzetzoon plotseling een kostuum aan wil trekken. Ik riep meteen al dat ik er niet over dacht om een kostuum voor hem te gaan kopen en dat hij maar auto’s moest gaan wassen. Gelukkig wist ma een tweedehandskostuum van een neef af te troggelen.

Nu heeft in Spanje de crisis al volop intrede gedaan. Elke dag komen er 800 mensen op straat te staan. Kerstinkopen zijn dramatisch teruggelopen en Duveltje kan hiervan getuigen. Afgelopen vrijdag en zaterdag bezocht ik enkele winkelcentra. Waar anders lange rijen voor de kassa staan was het nu bijzonder rustig.

Ook in het uitgaansleven is het crisis. De bars concurreren hevig met elkaar. Hieronder enkele aanbiedingen van bars en discotheken in La Coruña voor oudejaarsavond.

Voor 36 euro krijg je een armbandje om waarmee je naar binnen kan in de pubs Aeroclub, Las Vegas en de discotheek Punto 3. Je kan dan de hele avond gratis drinken, dat wil zeggen van één uur tot zes uur ’s nachts.
Discotheek Oh! Coruña offreert gratis transport naar de disco en vrij drinken voor 30 euro. De kaartjes zijn in de voorverkoop verkrijgbaar in de Lolita Bar, en de cafés Kantaro en Punk Noll.
De Cinema’s Bar presenteert gratis drinken (alleen goede merken), canapés en cotillón (confetti, en andere feestartikeltjes in een doosje) voor 33 euro.
Voor muziekliefhebbers is er de Green Place, met de dj’s Emilio del Río, Lolo Dejota en Isma. Voor 40 euro krijg je een aperitief, vrij drinken, en doe je mee in een loterij met vele surprises.
In El Cabo wordt een bal masqué gehouden. Opnieuw vrij drinken waarbij ook caipariñas en mojitos zijn inbegrepen. Cadeaus zijn er voor de meest originele vermomming en er zullen zelfs gogogirls aanwezig zijn. 50 euro aan de deur en 39 in de voorverkoop.

Maskertje heb ik nog liggen. Ik denk dat ik voor 31 december even een kostuum van de buurman leen. Mag ik hierbij alvast al mijn lezertjes een fantastisch 2009 wensen?

Swaffelen duidt op culturele crisis in Nederland

foto: anti-swaffeltool

De situatie waarin Nederland momenteel verkeert wordt goed getypeerd door het kiezen van swaffelen tot woord van het jaar. In geen enkel ander land ter wereld zal men zich zulk een platheid durven permitteren.

Behalve een economische crisis maakt Nederland blijkbaar ook een culturele crisis mee. Hoe platter hoe beter lijkt het motto. BNN draagt altijd graag bij aan het verhogen van het Nationale Onbenul en dat deed de omroep dit jaar met het organiseren van een Nationale Swaffeldag. BNN heeft een grote platheidsfactor, of moet je zeggen swaffelfactor. De competitie voor het woord van het jaar wordt georganiseerd door het Genootschap Onze Taal, Van Dale Uitgevers en dagblad De Pers. In werkelijkheid wordt de scepter op Nederlands taalgebied gezwaaid door het schorem van BNN.
Duveltje vraagt zich af wat het voor zin heeft om belastinggeld te investeren in het opvoeden van de Nederlandse jeugd als BNN met belastinggeld die opvoeding aan de andere kant weer even hard afbreekt?
Geld weg bij de Nationale Omroep? Ik ben er helemaal voor. Waarschijnlijk is het dan ook snel afgelopen met BNN, toch eigenlijk het nieuwe Veronica in een derde-millenium-jasje gestoken.

Het “eigen ding doen” is voorlopig ook nog niet uit ons taalgebruik verbannen. Ik hoorde op de radio iemand zeggen, dat de ook minister zijn eigen ding aan het doen was. Sterker nog, hij wilde zijn eigen ding laten zien. De minister wil dus gaan swaffelen, zeg maar. Het was slechts een fragment dat ik opving, helaas weet ik niet om welke minister het gaat, maar het was ongetwijfeld een man. Is het swaffelen een van de laatste stuiptrekkingen van machisme? Of heeft u ook al vrouwen zien swaffelen?

In de laatste drie Nederlandse romans die ik heb gelezen (Campert, Japin, Grunberg) lieten de schrijvers mij gedwongen kennis maken met het geslachtsdeel van de hoofdpersoon. In de laatste drie buitenlandse romans werd alles wat met seks te maken had eufemistisch omschreven, hetgeen mij geenszins stoorde omdat het zeker niet aan de kwaliteit van inhoud afdeed. Het letterlijk in geuren en kleuren omschrijven van geslachtsdelen in het werk van de Nederlandse schrijvers deed voor mij wèl afbreuk aan de inhoud.
Blijkbaar is de Nederlandse lezer niet geïnteresseerd in literatuur als er geen expliciete omschrijvingen van geslachtsdelen in voorkomen. Het gebrek aan succes in het buitenland valt misschien te verklaren uit het feit dat de buitenlandse lezer zich minder snel laat swaffelen.

Duveltje stelt voor een inquisitie aan te stellen naar Spaans voorbeeld. Swaffelen wordt strafbaar. Taallessen voor lichte overtredingen, zoals het uitspreken van het woord en publique, taakstraffen voor het swaffelen in de openbare ruimte en een heel kleine guillotine voor veelplegers.

Kleine verwen-jezelf-pannenkoek voor alleenstaanden

foto: Carlos III hield wel van een pannekoekje met een glaasje van zijn eigengestookte brandy!

Benodigdheden:

Crêpebeslag (zie recept onderaan) of kant-en-klaar pannenkoekmeel
1 blikje ananasschijven van ca. 150 gram
rozijnen
slagroom
cognac of Spaanse brandy, bijvoorbeeld Carlos III.
rietsuiker
1 klontje boter of 1 à twee eetlepels olie

Maak ongeveer 100 tot 150 gram beslag aan. Maak het beslag niet te dik maar iets meer vloeiend zodat de pannenkoek iets dunner wordt dan normaal. Zorg dat u de overige ingrediënten al kant en klaar bij de hand heeft zodat u straks alles gemakkelijk toe kunt voegen. Zet een middelgrote koekenpan op het vuur en laat hem even warm worden. Doe dan de boter of olie in de pan.
Het is het beste om de boter of olie even uit te wrijven met een doekje of kwastje zodat de hele bodem van de pan is ingevet. Verhit de boter of olie goed, voeg dan het beslag toe.
Wacht tot de hele bovenkant van de pannenkoek geel van kleur is voordat u de pannenkoek omdraait. Nadat u de pannenkoek heeft omgedraaid legt u daarop twee ananasschijven, en het handje rozijnen. U wacht weer tot de hele onderkant bruin is, daarna schuift u de pannenkoek op een bord. Bestrooi de pannenkoek nu met iets teveel rietsuiker. Gooi er iets teveel cognac overheen en bespuit hem dan met iets teveel slagroom.

Ingrediënten en recept voor het crêpebeslag, de hoeveelheden mag u zelf bepalen:

2/3 tarwebloem
1/3 maizena
4/5 melk
1/5 water
eieren
citroensap
vleugje zout
eetlepel olie of klontje boter laten smelten en toevoegen.

Meng de bloem en de maïzena. Kluts de eieren, voeg daarna voorzichtig wat meel toe. Roer het geheel door elkaar met de garde die u van een goede vriend, of vriendin, cadeau heeft gekregen, zodat er een gladde stroperige massa ontstaat. Voeg de melk beetje bij beetje toe, blijf roeren zodat er een glad beslag ontstaat.

Voeg het water toe. Roer daarna het zout en het citroensap er door. Zorg dat u een mooi glad beslag krijgt dat u straks makkelijk in een pan kunt gieten. Voor paren kunt u hetzelfde recept gebruiken; twee pannenkoeken bakken en de rest van de aanwijzingen volgen.

Carlos III had de bijnaam Burgemeester van Madrid, en is de meest populaire koning uit de geschiedenis van Spanje. Duveltje beweert dat Juan Carlos hem aardig naar de kroon steekt.

Sinterklaas, niet hùn feessie!

In de serie ”80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft”, deel 19: “geen Sinterklaas”.

In Spanje oogst ik altijd veel succes met mijn verhaal over Sinterklaas. Als ik vertel dat wij in Nederland een feest vieren rondom een Sint Nicolaas die uit Spanje afkomstig is, dan zijn de Spaanse oren gelijk gespitst.

Meestal begint er dan één zo’n eigenwijze Spanjool gelijk te roepen dat Santa Claus van de Noordpool komt. Als ik onthul dat ook die Kerstman een Nederlandse culturele erfenis is ziet mijn Spaanse gezelschap mij al snel voor een fantast of een leugenaar aan.
Ik vertel verder en oogst nog meer hilariteit als ik vertel dat de Goedheiligman vergezeld gaat van een groot leger van Pedros Negros (zwarte pieten). De roe vinden mijn toehoorders een wreed instrument en dat hij kinderen in een zak stopt vinden ze onfatsoenlijk, zeker als ze daarin naar Spanje moeten worden vervoerd (wel wat eigenaardig met de inquisitie in je cv).

Het verhaal dat hij met een paard over het dak loopt zorgt voor veel ongeloof. Ook kunnen ze niet begrijpen dat kinderen eten in hun schoenen stoppen voor een schimmel en dat een Pedro Negro in het holst van de nacht door de schoorsteen heen klimt om cadeaus in dat schoeisel te plaatsen. Wanneer ik vertel dat Nederlanders elkaar een chocoladeletter, en wel de eerste letter van hun voornaam, cadeau doen valt dat echter in goede aarde. Ook de import van grote hoeveelheden sinaasappels en mandarijnen kan uiteraard hun goedkeuring wegdragen.

Het is eerlijk waar, wanneer ik klaar ben met mijn verhaal dan zien ze groen en geel van jaloezie, want tegen Sinterklaas kan geen enkele Spaanse Santa Claus op. Zelfs drie koningen niet, want in Spanje krijgen de kinderen hun cadeautjes met Driekoningen, op 6 januari. Heel triest, want ze hebben zo geen tijd om lekker met het nieuwe speelgoed te spelen. De volgende dag moeten ze weer naar school.

Daarom: Nederlanders, laat toch de schellen van uw ogen vallen. Ziet u niet hoe mooi dat Sinterklaasfeest is? Hoe authentiek? De Klaas, zijn boek (een soort van weblog avant-la-lettre), de roe, de zak, de Pieten, het paard, een schimmel op het dak, de wortels, het stro, de peperkoek, de pepernoten, marsepein, de appeltjes van oranje, de speculaas, de makkers met hun wild geraas, de stoomboot, de tabberd, de staf, de mijter, de schoen die gezet moet worden, de schoorsteen. Het hele logistieke gebeuren dat tot de verbeelding spreekt, de verschillende soorten Pieten, de klimpiet, de zangpiet, de domme piet. Het spelen met de cadeaus de hele kerstvakantie, tot je weer naar school moet.

Zou Sinterklaas in de Tachtigjarige Oorlog de kant van de Spanjaarden hebben gekozen, dan was die oorlog misschien heel anders afgelopen. Het zegt genoeg dat deze katholiek toch uiteindelijk in Nederland zijn feessie viert!

In de serie "80 redenen waarom Spanje de Tachtigjarige Oorlog verloren heeft" verschenen eerder:

1. Gebrek aan eensgezindheid
2. El desayuno
3. La comida
4. La siesta
5. La merienda
6. La cena
7. Gebrek aan kennis van de eigen taal
8. Gebrek aan leuke creatieve ideeën
9. Corruptie
10. Geen beslissingen durven nemen
11. Ondeskundig liegen
12. Grootheidswaanzin
13. Luiheid
14. Domheid
15. Bedriegen
16. De Barbeknoei
17. Slecht mikken
18. Traagheid in besluitvorming