Niet kijken naar China op 8 augustus 2008!

Duveltje is dol op boycots. Zolang er maar iets geboycot kan worden doet Duveltje mee.
Het is het enige effectieve wapen dat mij is overgebleven in de strijd tegen het onrecht in de wereld. Een demonstratie bij de G-8? De machthebbers lachen erom. De media zijn in handen van de magnaten, de grootindustrielen, de vriendjes van de staatshoofden, en laten ons slechts een paar beelden zien van een handjevol idioten die in het water springen en hun gezichten beschilderen.
Rellen en vernielingen? Tranen van plezier lopen over hun dikke wangen, want de politie én de aangerichte schade worden betaald uit de staatskas, uit de zakken van de belastingbetaler.
Maar een boycot, dat is een andere kwestie. Onlangs werd in Spanje een boycot tegen de verhoging de prijzen van het telefoonverkeer georganiseerd. Eén dag niet mobiel bellen was genoeg om Telefonica, Vodafone en andere Telecoms tot prijsverlagingen te dwingen.
Een boycot is makkelijk te organiseren door middel van email en sms, is geweldloos en kost weinig energie.
Helaas worden boycots meestal te laat afgekondigd, want dát wel: ik wil me heel goed voorbereiden. Blikken sperciebonen inkopen en volle batterijen voor de zaklantaarn, een goed boek erbij, genoeg hout voor het open haardvuur en een verrekijker bij de hand om te kijken of de overburen ook de televisie meedoen.

Hier Duveltje´s primeur: De (televisie-)boycot van de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Being in op 8 augustus 2008 (het juiste uur is mij nog niet bekend).
Redenen voor de boycot zijn er te over: China is een land dat de mensenrechten schendt. Volgens Amnesty International werden in 2005 ongeveer 1770 doodvonnissen uitgevoerd, terwijl 4000 mensen ter dood werden veroordeeld.
Daarnaast zorgt China inmiddels voor méér milieuvervuiling dan de Verenigde Staten en lijkt niet van plan om al dan niet via het verdrag van Kyoto de, met het Wirtschaftswunder gepaard gaande, vervuiling goed aan banden te leggen.
Het argument is dat China een ontwikkelingsland is en de vervuiling nodig is om de economische achterstand in te halen. Ik vind dat geen excuus om met vervuiling de wereld om zeep te helpen. Bovendien wordt die verontreiniging deels veroorzaakt door de productie voor Westerse multinationals (zoals van televisie-toestellen). Die steken hun winst toch niet in ontwikkelingshulp. Het lijkt mij allemaal nogal krom geredeneerd.
De Openingsceremonie van Athene 2004 kostte maar liefst 105 miljoen dollar. Een waanzinnige geldverspilling, die door de Chinezen natuurlijk tenminste geëvenaard moet worden. Een beetje protest hiertegen is ook niet weg.
Is het niet tegen de Chinezen, dan is toch die stroombesparing van 30 minuten, door het uitschakelen van uw televisietoestel, goed genoeg voor een besparing van miljarden euros of dollars of yuans aan energie.

Vandaar Duveltjes voorstel: 30 minuten zonder televisie: vanaf 15 minuten vóór de tijd van aanvang (de reclameblokken van de sponsors) tot en met 15 minuten ná het openingsuur. De totale ceremonie gaat vier uur duren, dus er blijft genoeg over voor degenen die niet zonder olympische circustoestanden kunnen leven. En voor degenen die naar China gaan; de ceremonie níet bijwonen.

U heeft vanaf vandaag nog 314 dagen om erover na te denken of u mee gaat doen.

Informatie over China van Amnesty International:

http://thereport.amnesty.org/page/1092/eng/

Meer over China en vervuiling in het Volkskrantblog van Joris Thijssen.
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/123801

En voor wie (net als ik) aan deze ene boycot niet genoeg heeft kan hier zijn hart ophalen:

http://www.ethicalconsumer.org/boycotts/boycotts_list.htm

Smaakvol Nederland

Ik was er al bang voor. Vóórdat ik drie jaar geleden wegging uit Nederland was het al moeilijk om een gewoon brood te kopen. Gisteren zocht ik me suf naar een half bruin.
- "Nee", zegt het meisje achter de toonbank, "gewoon bruin heb ik niet meer. Wilt u soms een Zeeuwse klog met zemelen? Of misschien een Zuid-Brabants vijftiengranen kloosterbrood?"
- "Nee, dank u", stamel ik, terwijl ik sta te blozen. Ik ben natuurlijk wel een ordinaire hansworst, dat ik nog om een doodgewoon halfje bruin gesneden durf te vragen.
- "WestFries dwarsgebakken maisbrood heb ik wèl", zegt ze nu al enigszins ongeduldig. "Of een halfdonker Waldkorn met Provençaalse kruiden. Een biologische Prokornbol, of een halfzout Pompoenpittensojabrood. Dat is alles wat ik nog heb, en anders hebben ze misschien bij de supermarkt hiernaast nog een gewoon bruin".
Nederland is kapotgemarketed. Om meer te kunnen verkopen moet je als fabrikant met productdiversificatie aan de slag, anders verlies je . Vandaar dat we tussen al die soorten brood, al die frisdranken, en al die smaken yoghurt moeten kiezen. Niet om het leven eenvoudiger te maken. Ik wil een brood dat voornamelijk naar brood smaakt, want ik leg er ook nog beleg op. Probeer maar eens een haring op vloerbrood. Dat is niet te vreten.
Nu was er plotseling de Week van de Smaak.
In het programma Het Elfde Uur mocht een bekende kok komen uitleggen waarom die Week van de Smaak er was. Hij deed zijn best, maar omdat hij eruit zag als een portier van een louche nachtclub kwam hij toch niet overtuigend over. Een van de aanwezigen vroeg hoe het kwam dat in Spanje alles beter leek te smaken. De kok wist het niet, volgens hem was het een kwestie van … juist: smaak,.. Maar hij wist wèl dat in Spanje alle groente en fruit beter uitgestald werd.
Een Spaanse kennis van mij werkt bij een grote landbouwcoöperatie. Een tijdje geleden sprak ik hem, en hij was toevallig net met dat thema bezig. Wij kunnen nog veel van jullie Nederlanders leren, zei hij. Wat uitstallen en verpakken betreft zijn wij barbaren. We stoppen de groente nog met aarde en al in de verpakking, het fruit ligt rottend in de supermarkt en de beurse vruchten laten we gewoon liggen.
Jarenlang dachten de Nederlandse supermarkten dat de Nederlandse consument met het oog kocht en niet met de tong. Vandaar de smakeloze appels, aardbeien enzovoort. Inmiddels is AH er mee opgehouden, want blijkbaar verkopen tomaten die naar tomaten smaken toch beter dan de smakeloze “Wasserbomben” die jarenlang in de supermarkt lagen. In Spanje zijn ze daar nog niet achter, daar ligt het smakeloze groenten en fruit nog steeds in de grote supermarkten. One-stop-shopping maakt van de Spanjaard, van nature toch iets luier dan de Nederlander, een luie consument die liever smakeloos fruit eet dan nog even langs de groenteman te rijden. In Spanje zou een Week van de Smaak op zijn plaats zijn.

Friese klanken

Met excuses aan de trouwe lezers. Het blog is weer in het slog geraakt, maar dat komt door mijn assimilatieproces. Want Duveltje is terug in Nederland. Jawel,.. ik ben neergestreken in Friesland en tot mijn grote verbazing is het hier prachtig. Ik ben even ondergedoken, want ik moet nog even op gang komen hier. Het valt natuurlijk niet mee om weer te wennen.
Nederland lijkt mij plotseling meer agrarisch dan ooit tevoren. Ik zag deze week voor het eerst het televisieprogramma "Boer zoekt vrouw". In Spanje zou dat zeker een groot succes zijn. Een vriendin van ons in La Coruña, Angeles, een Lustige Witwe, roept altijd dat ze het liefst een relatie zou willen met een stevige agrariër.
In de Leeuwarder Courant van vandaag lees ik dat de minister van Landbouw vindt dat kinderen in Nederland een groene spijkerbroek moeten aantrekken en maar eens wat blaren op hun handen moeten krijgen. Want dan leren ze waar dat pakje wortels vandaan komt, niet uit de supermarkt, maar uit de grond. Ik vind het een prima initiatief, en ik zou er ook meteen een bezoek aan het abattoir aan vast koppelen, want dan weten ze ook meteen dat een biefstuk een stuk van een koe is.
Ik word ’s ochtends wakker van de kinderen die onder mijn raam doorfietsen. Die kinderen weten wel waar de wortels en de biefstukken vandaan komen, want die komen van de boerderijen hier verder op.
Het valt mij op aan de Friese kinderen dat ze uitblinken in het gillen en slaken van hoge kreten. Telkens wanneer ze langsfietsen kijken ze me lachend aan en gillen brutaal Hiiii, of Hooo. Waarschijnlijk bootsen ze klanken na van roofvogels en andere beesten die hier op het platteland leven. Ik ben er nog niet achter, want ik kom uit de stad, en bovendien spreek ik geen Fries. Geef me even de tijd.