Vissengeur en Maneschijn

Met regelmaat ontvang ik van vrienden en kennissen reacties op mijn blog. “Je bent altijd negatief over Spanje”, zo krijg ik te horen, en “waarom blijf je er dan?”, en “schrijf eens iets positiefs”.
Nou zijn er al genoeg rozengeur en maneschijnblogs op deze wereld, dus ik voel er weinig voor om het roer om te gooien. Blijkbaar valt het voor Duveltje niet mee om positief te zijn. Het is makkelijker om ergens tegenaan te schoppen. En helaas heb ik geen Okke Zielknijper om bij op bezoek te gaan.

Maar goed, het is er toch van gekomen. Ik heb er dagenlang over gedaan, het was een heftige worsteling, dus geniet er alsjeblieft van:

Wat is er nou leuk aan Galicia?

Natuurlijk, de Natuur, maar daar zal ik een andere keer over uitweiden. Verder? Juist: Het Eten. Nee, geen Paella, dat hoort bij de Middellandse Zee. Vis, Galicia is vooral Vis.
Stap een willekeurig vismarkt binnen, in Vigo, Pontevedra, of de nieuwe vismarkt, op 2 minuten afstand van mijn werk, op de Plaza de Lugo in La Coruña. Degenen die denken dat Nederland een visland is worden hier gauw van dat waanidee bevrijd.
Hier op de markt lijkt de vis nog te spartelen, zilver in het licht, nat blauw en grijs en wit glinsterend tussen het gemalen ijs, schitterend, spetterend, met verse rode kieuwen en de glans nog in de ogen. In Galicië is de vooral de merluza populair, dat wordt vaak ten onrechte vertaald met kabeljauw, maar de Nederlandse naam is eigenlijk heek.
Onze kabeljauw is een schraal visje vergeleken bij deze sappige malse vis. Verder is alles te koop, en in alle maten en kleuren, zo is er lubina (zeebaars), dorada (goudbrasem), rape (zeeduivel), verder natuurlijk zalm en forellen, verse tonijn en sardines. Zelf ben ik dol op sardines, en daar heb ik geluk bij, want die zijn goedkoop, en goed voor mijn geheugen.
Schaal- en schelpdieren (marisco) is er ook in alle soorten: Mosselen is hier ordinair volksvoedsel. Als je het over marisco hebt, dan gaat het over Sint Jakobsschelpen, scheermessen, almejas, zamburiñas, (je kan ze ook zelf aan het strand uit het zand halen, hoewel dat verboden is), berberechos, kreeften, krabben, gamba’s, en nog veel meer. En dan natuurlijk de Percebes, die met de feestdagen voor hele hoge bedragen over de toonbank gaan.
Goed leven in Galicië, dat is je af en toe te goed doen aan een marisqueada, een maaltijd waarbij alleen maar marisco en vis geserveerd wordt, gecombineerd met een Albariño, of een witte Ribeiro, witte wijn waar maar weinig Frans druivensap het van kan winnen.

Is het geen goed positief stuk geworden? Ik vind van wel. Nu nog een goeie puntige afsluiter:

Heerlijk, die Dode Vis!

Mijn muziekje van vandaag:

The Killers - “When we were young” (2006)

“He doesn't look a thing like Jesus
But he talks like a gentleman
Like you imagined when you were young”