Leve de man die de naaldhak uitvond

Ze is de snelle, sexy ster die door de cosmo van de stad schiet, in haar 4-wheeldrive, Smart, mini, of Suzuki. Het lulijzer, mobieltje, altijd bij of in de hand. De helft van haar tijd brengt ze bellend door, iedereen op de hoogte houdend van waar ze geweest is, waar ze is, waar ze heen gaat, en vooral van wie ze is. Ze is de razendsnelle, efficiënte organisator, de familiemanager, modern, modieus en overal van op de hoogte.
Haar ijskast staat vol met slankmakende producten en kant-en-klaarmaaltijden; koken is leuk maar alleen als je er tijd voor hebt.
Ze is carrièrevrouw, met hobby’s, en met kinderen, en een leuke man. Ze is een complete vrouw, die weet wat ze wil, maar toch onzeker en kwetsbaar voor degenen die tot het diepst van haar ziel weten door te dringen, en dat zijn er maar weinigen. Ze is seksueel veeleisend, houdt van reizen, en van nieuwe ervaringen, en dat mogen ook mystieke zijn.

Voor de man van tegenwoordig is het uitzicht somber: als hij meegaat met zijn tijd, mannenmake-up gebruikt, zich een voetbalkapsel aanmeet, in een convertable rijdt en veel tijd doorbrengt in de gym, is hij een metrosexueel. Als hij geen gel in zijn haar doet en het liefst een beetje tuiniert of klust in huis dan is hij een boer. Daar tussen ligt een kaal en triest landschap van modale mannen: Bijzetvaders, Neo-hippies, Freakies en IT-klerken.
Er valt weinig eer meer te behalen voor de man. Hij blijft achter bij de vrouw in ambitie. Terwijl de vrouw superieure kwaliteiten op het gebied van organisatie en communicatie heeft, die in onze nieuwe economie met een uitgebreide dienstverlenende sector uitstekend van pas komen, is de man op een neanderthalerniveau blijven steken.
Zijn biologische functie wordt bedreigd door kunstmatige inseminatie en zijn fysieke superieuriteit is niet meer van belang.

Mijn vriendin Fanny was tien jaar geleden het prototype van de Cosmo-vrouw. 34, een twee bloedjes van kinderen van 4 en 6, een succesvolle carriere in de advertentie-biz, en een fantastisch uiterlijk dat nog fantastischer werd na een borstvergroting tot C-cup.
Geen Mini, maar een BMW-motor onder haar prachtige billen.
Tien jaar later gaat het wat minder met Fanny. Man Joop verdween op haar 35e uit haar leven. Hij was niet creatief en volleybalde veel te veel.
In plaats van Joop kwamen er vluchtige affaires met mannen opgepikt op het werk en in de kroeg. De bloedjes van kinderen zijn inmiddels vol in de pubertijd en kunnen het niet meer vinden met moeder. Haar baan zorgde voor veel stress en tegenwoordig werkt ze halve dagen.
Ze heeft nu een relatie met Richard, een kalende metrosexueel, tien jaar jonger, die altijd witte overhemdjes draagt met de bovenste drie knoopjes open waardoor veel zwart borsthaar en een gouden ketting met penning tussen schittert . “Het is geen Brad Pit, maar hij doet de was en kookt goed”. “Het kostte me nog moeite om hem te versieren”, bekende ze me laatst, “want ik ben ook niet meer zo strak”, en terwijl ze dat zei sloeg ze met beide handen op haar heupen.
“Een hele verkleedpartij kwam erbij kijken", zuchtte ze, toen met een glimlach: "Leve de man die de naaldhak uitvond"!