links: beeldje van Demetre H. Chiparus, rechts: poppen van Kestner met afschroefbare hoofdjes.De volgende ochtend bezoeken we eerst Casa Lis, het museum voor Art Deco en Art Nouveau. Het museum herbergt een imposante verzameling beeldjes van art-deco-kunstenaars als Demetre H. Chiparus, Claire Colinet en Ferdinand Preiss. Ik was niet bekend met deze kunstenaars en dit is een leuke verrassing. De beeldjes uit ivoor, brons en marmer zijn juweeltjes. Het museum zelf is een Jugendstilpaleisje, ontworpen door de architect Joaquín de Vargas en gebouwd tussen 1904 en 1905. Het blauwe glas in lood zorgt voor een speciale lichtval en een heel bijzondere sfeer. Je waant je zo in het begin van de 20e eeuw.
Op de eerste etage bevindt zich een even indrukwekkende poppenverzameling met antieke poppen van Kammer & Reinhardt, Kestner en Simon & Halbig. Vooral de poppetjes met afschroefbaar hoofdje in een doosje maken op ons een lugubere indruk.
We stellen ons voor dat die honderden poppen met hun bleke gezichten en vreemde opengesperde glazen ogen ‘s nachts uit hun kabinetten komen om een dansje te maken.
2 opmerkingen:
Jaarenlang heeft het Ayuntamiento de Salamanca, onder leiding van de zeer (politiek) rechtsgezinde Alcalde cum stadhouders, gepoogd de geldkraan van het Casa Lis door de stad dicht te draaien.
Zo'n prachtig museum! Schitterend! Een stad als Brussel zou gewoon trots zijn deze collectie aan de hare toe te mogen voegen, niet dat zulks natuurlijk ooit zou worden overwogen. In Salamanca willen zekere machten blijkbaar niets van zulke "liberale" on-Castiliaanse cultuurgoeden.
La guerra civil...¡sigue!
Lees het boek "Agonizar en Salamanca: Unamuno, julio-diciembre de 1936", een biografie door Luciano G. Egido.
Salamanca is "mijn" Spaanse stad. Maar..."fris en helder" is wel wat anders, hé.
Hoi Pablo,
Voor dat boek moet ik zeker weer terug naar Salamanca?
Een reactie posten