De leegte na de Tour

Afbeelding: Gisteren tijdens de etappe naar Parijs. Twee renners hebben voor de grap even helmen van motorrijders opgezet.

Vandaag valt er weer een grote leegte in het leven van Duveltje, net als in het leven van duizenden andere Nederlanders en ook van duizenden Fransen, Italianen en Spanjaarden. Want de Tour de France is weer voorbij. Dit jaar had ik het geluk dat ik vaak ’s middags al een deel van de etappe kon volgen, omdat ik al half op vakantie was.
Gelukkig heeft Carlos Sastre deze Tour gewonnen, dankzij zijn aanval op de Alpe d’Huez. Dennis Menchov werd vierde en heeft aan sympathie gewonnen onder het publiek. Hij probeerde het wel, maar kon gewoon niet harder rijden, hoe graag hij dat ook wilde en hij kwam daar eerlijk voor uit. De Rabobankploeg eindigde als derde in het ploegenklassement en de tien Nederlanders hebben allen de finish in Parijs gehaald en dat is natuurlijk een mooie prestatie. Enge Evans is het gelukkig niet geworden. Een vreselijk mannetje, met een akelig humeur en een eng hoog stemmetje dat het gebrek aan kloten verraadt. Bovendien is het niet leuk als iemand van buiten het Europese continent deze ronde wint, want de Tour is een echt Europees sportevenement. Duveltje was blij toen die Armstrong eindelijk eens ophoepelde.
Ondanks Moises Duenas, Riccardo Riccò en Manuel Beltran die werden betrapt op dopinggebruik was het een fraaie Ronde van Frankrijk. Vooral dankzij de mensen van de NOS, die alle complimenten verdienen voor hun prachtige professionele en creatieve aanpak. Ik hoop dat dit zo blijft als Mart Smeets er op een dag mee op houdt. Maar Smeets mag van mij nog een tijdlang de ploegleider van het Studio Sport Wielrenteam blijven. De NOS was compleet, met de leuke achtergrondreportages van Philip Freriks, met het Tourjournaal, met de fraaie website, met columns en veel video- en geluidsopnames. Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot deden het prima in de live-verslagen van de etappes. Gelukkig kreeg Maarten gelijk met zijn uitspraak dat je de Tour niet kan winnen zonder aanvallend te rijden. Naast de reguliere dagelijkse uitzendingen waren er als extra mooie televisiedocumentaires over Greg Lemond, Michael Boogaard, Jan Janssen, en Theo Bos. Een magnifiek einde op de laatste zondagmiddag met Mart Smeets, Philip Freriks en Jan Jansen en een mooie eindsprint op de Champs-Élysées.
Het is leuk dat er in de aankondiging van de televisieprogramma’s muziekjes worden gedraaid van de Rolling Stones en andere rockartiesten in tegenstelling tot de domme discodeuntjes van de concurrerende programma’s. Duveltje heeft geen televisietoestel, maar de NOS gebruikt op de site van Studio Sport het geweldige Silverlightprogramma. Dat Silverlight heeft me de hele toer niet één keer in de steek gelaten heeft. Zelfs in de volledige schermweergave is de kwaliteit nog redelijk. Daarnaast had ik het blad Wielerrevue gekocht, met prachtige foto’s van Cor Vos, en alle informatie over de favorieten en over de etappes. Ik was er net zo blij mee als vroeger met de Donald Duck.
Mart Smeets vond het zelf geen goede Tour, maar dat ben ik niet met hem eens. Al die rondes waar Armstrong zo sterk domineerde, waren die dan zo leuk? Maarten Ducrot vond de Tour van dit jaar wel leuk. “Het wordt weer menselijk”, zo zei Maarten. De doping verdwijnt en het niveau nivelleert en iedereen krijgt weer kansen om eerlijk te winnen. Hopelijk krijgt hij gelijk, maar wielrennen is en blijft een duivelse sport.