Foto: Rosarío Endrinal Petit voordat ze haar zwerversbestaan begon.Onlangs kreeg ik het boek “Het diner” van Herman Koch cadeau. Het verhaal is deels geïnspireerd door de moord op de Spaanse María del Rosarío Endrinal Petit in Barcelona in 2005.
In oktober 2008 schreef ik hierover al in dit blog.
Op 16 december om 01.40 ’s nachts betraden Oriol Plana en Ricard Pinilla, twee achttienjarige jongens, een halletje waarin een geldautomaat stond. Ze troffen daar de zwerfster Rosarío Endrinal, die in de cajero een slaapplaats had gezocht, sloegen haar met hardkartonnen kokers en bekogelden haar met verkeerskegels en vuilnis. De jongens vertrokken en de zwerfster deed de deur van de hal van binnenuit op slot. Later keerden de twee jongens terug samen met een derde jongen, de minderjarige Juan José Mena, die de zwerfster er toe bracht de deur weer openen. De jongens waren vervolgens ruim een half uur in het halletje. Het is onduidelijk wat ze in die tijd met de vrouw uithaalden maar uiteindelijk goot de jongste een jerrycan met een zeer brandbaar oplosmiddel over Rosarío heen. Daarna staken ze dit met een sigarettenpeuk aan en namen de benen. De vrouw overleed 24 uur later, 68% van haar lichaam was door 3e graads verbranding verminkt. De aanslag werd opgenomen via de beveiligingscamera’s van de bank.
De minderjarige werd veroordeeld tot 8 jaar in een jeugdgevangenis. Plana en Pinilla werden op 11 november 2008 tot 17 jaar gevangenis veroordeeld, 16 jaar voor asesinato con alevosía, moord in koele bloede, en 1 jaar voor schade aan de ruimte en de geldautomaat.
Het volledige verhaal (in het Spaans) is terug te vinden op http://www.almendron.com/tribuna/1467/matar-vuelve-a-ser-divertido/
De jongens kwamen niet uit probleemfamilies. Ze zaten op de middelbare school en vulden hun vrije tijd met feesten en videospelletjes.
“Mij viel op hoe keurig die jongens waren. Jongens die je op het eerste gezicht niet in een donker steegje zou tegenkomen, maar veel eerder bij de voetbal- of de hockeyclub.” (interview 10 februari 2009 door Sebastiaan Kort met Herman Koch voor NRC). Koch besloot er een verhaal om heen te schrijven. Hij woont in Spanje met een Spaanse vrouw en hun adolescente zoon. Het knappe van het boek van Koch is dat er voortdurend een beroep wordt gedaan op het geweten van de lezer. Sympathiek wordt onsympathiek, normaal wordt abnormaal, dingen worden omgedraaid en op hun kop gezet. Uiteindelijk krijgt de lezer wel nog een oplossing gepresenteerd, maar in het boek loopt het anders af met de daders. Ik beschrijf het maar wat cryptisch, want het zou jammer zijn het plot te verklappen. Lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten