(vervolg van blogje 13-01 en 18-01)Nog wat onthutst vervolgde ik mijn weg langs het strand. Wéér schoeisel! Maar deze keer zag ik er wat in.
1."Tralalie, tralala", zong de bouwvakker en hij goot het derde biertje naar binnen. Even verstrooid liep hij naar de branding en nam nog een duik in het volle sop. Toen hij terugkwam had de opkomende vloed zijn sandaal opgeslokt. "Ik haal nog een biertje", sprak hij met dubbele Spaanse tong en hij hinkte op de rechter naar het dichtstbijzijnde strandtentje.
2. De dokter had Álvaro Gonzalez-de la Torre nog zó gewaarschuwd. "Uw hart is in orde, maar gaat u problemen uit de weg". Helaas. De koppige bejaarde kreeg een toeval nadat hij zes uur lang in de brandende zon had gelegen. Door de ambulancedienst werd hij op een brancard het strand afgedragen. Een sandaal gleed van zijn voet af op de grond.
"Laat maar", zei de ene ambulancewerker tegen de ander, "die heeft ie toch niet meer nodig".
3. Vrolijk holde dikke José de branding tegemoet. Helaas struikelde hij over het kasteel dat zijn zesjarige zoontje daar net in een uur of anderhalf uit het zand had geschept. De band van zijn rechtersandaal brak, met een KLAK!
"Krijg nou de Torremolinos", zei José. Hij pakte de sandalen en gooide ze met een grote boog in zee.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten