foto: uit Back to the Future, v.l.n.r. George McFly, Lorraine Baines McFly, Marty McFly (Crispin Glover, Lea Thompson, Michael J. Fox).Een van mijn favoriete films uit de vorige eeuw is de komedie Back to the future (1985) geproduceerd door Steven Spielberg. De hoofdrol werd gespeeld door Michael J. Fox, die hiermee het grootste succes uit zijn carrière oogstte. Michael speelt de rol van Marty McFly, die per ongeluk verzeild raakt in een experimentje van zijn vriend, professor Doc Brown. Hij reist daardoor dertig jaar terug in de tijd en beleeft een groot avontuur.
De film leverde een van mijn meest geliefde antihelden op, namelijk George McFly. De slungelige, flegmatische George is de totale antiheld en voor Marty is het een schok als hij in 1955 ontdekt dat hij tegenover zijn toekomstige vader staat. George dreigt bovendien het onderspit te delven tegenover de onsympathieke, agressieve Bill Tannen als deze Lorraine, de toekomstig moeder van Marty, lastig valt. Met hulp van Marty lukt het George deze Bill tegen de grond te slaan.
George McFly wordt gespeeld door Crispin Glover, die niet alleen vaak excentrieke karakters speelt, maar dat ook zelf is. Behalve acteren schrijft hij ook boeken, zingt en heeft cd’s uitgebracht. Vanaf 2005 regisseert hij ook zelf films.
In 1987, twee jaar na het monstersucces van Back to the future, mocht Crispin optreden in de David Lettermanshow als promotie voor de film River’s Edge. Hij gedroeg zich daarbij niet volgens de regels van Letterman en werd min of meer de uitzending uitgegooid. Het incident bleef hem achtervolgen en leek lange tijd belangrijker dan alles wat hij daarvoor of daarna had gepresteerd.
In 2007 maakte Crispin opnieuw een film met de regisseur van Back to the Future, Robert Zemeckis. De cast van deze film, Beowulf, was niet zuinig. Crispin deelde het witte doek met John Malkovich, Anthony Hopkins en Angelina Jolie. Crispin speelt Grendel, het monster.
Mooi voor Crispin, maar ik blijf toch hopen dat hij nog een keer in een echte antiheldenrol terecht komt.
In het licht van de economische crisis en de verkiezing van Obama is het is interessant dat Crispin ooit opmerkte dat Amerika meer een “corporate culture” had dan een “democratic culture”. Volgens de acteur had het hele monetaire systeem zijn weerslag op de Amerikaanse cultuur en daarmee ook op de films die in de US worden geproduceerd.
Als het tij echt keert met Obama dan krijgt de antiheld Crispin vast ook wel weer een kans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten