Helemaal geen Olympische Spelen

afbeelding: Links een ter dood veroordeelde vrouw in China, 2001. Rechts atletiek.

Nog 4 dagen tot de Olympische spelen. Ik pleitte al eerder voor een tv-boycot van de openingsceremonie. Maar eigenlijk moeten we helemaal niet naar de Spelen kijken en zouden we het hele evenement moeten boycotten.
In El País van gisteren 3 augustus 2008, stond in de column “Cosa de dos” van Enric González een kritische kanttekening bij alle reclame die er gemaakt wordt rondom de Olympische Spelen. “Alle Olympische Spelen van tegenwoordig zijn één groot platform van publiciteit voor een stad en voor een land. (...) China blijft een tirannie (...) een drievoudige alliantie tussen communisme, technologie en multinationals, die wel eens typerend zou kunnen zijn voor wat ons in de 21e eeuw te wachten staat”, zo schreef González.
Gelukkig zijn er ook internationaal gewaardeerde journalisten die tegen de Spelen durven te ageren en niet alleen Duveltjes met een blogje. Ik trap nog maar eens met liefde een open deur in: 1, 2 miljard euro hebben de faciliteiten voor het onderdeel paardensport van de Olympische Spelen gekost. Het onderdeel speelt zich trouwens af in Hong Kong en niet in Peking.
Moet u eens nadenken wat een investering van 1,2 miljard euro zou kunnen betekenen voor bijvoorbeeld kankeronderzoek, voor het genezen van zieken, het bestrijden van hongersnood. Hoeveel mensenlevens hadden er niet gered kunnen worden met 1,2 miljard euro?
Dit is schandalig. Als die miljarden die in de Olympische Spelen worden geïnvesteerd op een of andere manier zouden bijdragen aan het welzijn van mensen, aan de solidariteit tussen mensen, of aan de internationale verbroedering, zoals de voorstanders van dit soort circussen altijd roepen, dan zou dit misschien nog gerechtvaardigd zijn. Maar dat is natuurlijk nooit aan te tonen en daarom zijn de Olympische Spelen in deze vorm waanzin.