A Coruña, 13 graden Celcius en het regent. Het regent hier al sinds november bijna elke dag. De gezichten van de mensen zien grijs, grijs als de lucht, en grijs als de natte straatstenen.
Waarom voerde het noodlot mij nu net naar de meest armoedige en de meest natte provincie van Spanje?
En ik bedacht: Als ik dood ga en het blijkt dat de hel niet bestaat, of dat hij vol is, hetgeen allebei even waarschijnlijk is, dan kan God me altijd nog terugsturen naar Galicia.
Mijn excuses aan iedereen die mij de afgelopen tijd schreef dat mijn blog zo leuk was. Het blog is de afgelopen tijd een beetje in het slog geraakt.
In de pen zitten nog stukjes over de zaak Juana Chaos, over Franco, over de irmandiños en over de glimlachjes op de Spaanse televisie. Dus blijf visiteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten